Z Chorobą Scheuermanna nie zawsze wiążą się natomiast objawy neurologiczne typowe dla schorzeń kręgosłupa, takie jak zawroty głowy, czy mrowienia kończyn. Choroba Scheuermanna – przebieg. Choroba Scheuermanna rozwija się zwykle powoli, a jej przebieg jest 3-etapowy:Choroba Scheuermanna – przyczyny, objawy, leczenie młodzieńczej kifozy Jedną z częstszych deformacji kręgosłupa w wieku rozwojowym jest młodzieńcza kifoza piersiowa, zwana inaczej chorobą Scheuermanna. Pierwsze jej objawy pojawiają się nie wcześniej niż w 10.–11. roku życia. To łukowate, kifotyczne zniekształcenie kręgosłupa nazywane jest także jałową martwicą nasad trzonów kręgowych i wyodrębnione jest z osteochondroz, czyli zburzeń kostnienia endochondralnego, jako oddzielna jednostka chorobowa. Choroba Scheuermanna przebiega w różnej formie i z różnym stopniem zaawansowania zmian. Na czym polega choroba Scheuermanna? Kifoza młodzieńcza (łac. kyphosis dorsalis iuvenilis) charakteryzuje się zahamowaniem prawidłowego kostnienia trzonu kręgowego. Klinowacenie trzonów kręgowych na podłożu uszkodzenia płytek granicznych (obszar, gdzie kość styka się z dyskiem) i obumieranie tkanki kostnej i chrzęstnej spowodowane zaburzeniami ukrwienia danego obszaru kręgosłupa, ukazują się w postaci znacznie pogłębionej kifozy piersiowej i sztywności kręgosłupa. Część dysku może uwypuklać się w stronę trzonu, tworząc tzw. guzki Schmorla, krążki międzykręgowe są zwężone. Wszystkie zmiany doprowadzają do ograniczania zginania kręgosłupa do przodu i dają obraz sylwetki zmęczeniowej, z plecami okrągłymi lub okrągło-płaskimi. Cały proces jest pozbawiony udziału chorobotwórczych bakterii, wirusów czy grzybów. Zdarza się, że zmiany mogą dotyczyć także odcinka piersiowo-lędźwiowego i lędźwiowego. Choroba Scheuermanna ma charakter postępujący i na początku może rozwijać się bezobjawowo, natomiast nieleczona prowadzi do dużych problemów bólowych. Jakie są przyczyny choroby Scheuermanna? Etiologia zmian powstających w tej jałowej martwicy kręgosłupa nie jest do końca poznana i wyjaśniona. Brane są pod uwagę czynniki genetyczne, metaboliczne, mechaniczne (duże przeciążenia kręgosłupa, osteoporoza młodzieńcza, urazy) i zaburzenia hormonalne u dzieci. Przypuszczalnie znaczenie może mieć także wzrost oraz masa ciała. Polecane dla Ciebie sprzęt medyczny, wyrób medyczny zł akcesoria zł kapsułki, odporność, niedobór witamin zł sprzęt medyczny zł Jakie są objawy kifozy młodzieńczej? Choroba Scheuermanna, oprócz pogłębionej fizjologicznej kifozy piersiowej, charakteryzuje się wysunięciem głowy i barków do przodu, hiperlordozą lędźwiową i szyjną, wysuniętym brzuchem, skośnym ustawieniem łopatek i zwiększonym przodopochyleniem miednicy. Objawem towarzyszącym jest kurza lub lejkowata klatka piersiowa i boczne skrzywienie kręgosłupa, a także przykurcz w stawach kolanowych. Współtowarzyszący ból kręgosłupa, który nasila się przy długotrwałym staniu, wpływa na komfort życia i wykonywanie czynności dnia codziennego oraz ograniczenie sprawności fizycznej. W przebiegu choroby Scheuermanna nie stwierdza się objawów neurologicznych, ale zmiany statyczno–dynamiczne w obrębie kręgosłupa, obręczy barkowej i biodrowej przyczyniają się do powstawania przykurczy mięśniowo–szkieletowych i wraz z osłabionymi i rozciągniętymi mięśniami oraz więzadłami wpływają na równowagę statyczną kręgosłupa. Należy dodać, że w początkowym okresie choroby zmiany postawy można korygować zarówno biernie, jak i czynnie, ale stopniowo zniekształcenie ulega usztywnieniu (potocznie zwanym garbem u dzieci). W okresie menstruacji u dziewczynek problem bólowy może się nasilać, a u wszystkich dzieci szybko może pojawiać się zmęczenie nawet przy małym wysiłku. Etapy rozwoju choroby Scheuermanna Podział przebiegu schorzenia uwzględniający stan kliniczno–radiologiczny (wg. Brochera) przedstawia się w następujący sposób: Okres I (wczesny) – faza funkcjonalna, rozpoczyna się przed 10. rokiem życia i rzadko jest rozpoznawana, ruchomość kręgosłupa zazwyczaj jest wówczas prawidłowa. Może występować boczne skrzywienie kręgosłupa na skutek zaburzeń równowagi mięśniowej. W badaniu radiologicznym widać pogłębioną kifozę piersiową, małe sklinowacenie trzonów kręgów. Okres II – faza czynna, przypada między 10.–12. i 17.–18. rokiem życia. Zauważalna jest postępująca martwica z pełnymi objawami klinicznymi i radiologicznymi, kifoza piersiowa się pogłębia, a mięsnie ulegają osłabieniu. Pojawia się stopniowe zahamowanie wzrostu trzonów na wysokość w części przedniej, zmniejsza się sprężystość krążków międzykręgowych, dochodzi do obkurczenia więzadeł kręgosłupa, co większa sztywność i hamuje zdolność do korekcji czynnej. Pojawiający się ból ustępuje po okresie odpoczynku. Na zdjęciach rentgenowskich widać sklinowacenie i wydłużenie trzonów w płaszczyźnie strzałkowej, obniżenie wysokości krążków międzykręgowych, zmiany w płytkach granicznych trzonów. Dochodzi do zahamowania kostnienia, występują guzki Schmorla (w miejscach znacznego osłabienia struktury blaszki granicznej, w wyniku przepuklin dotrzonowych jąder miażdżystych). Okres III – faza późna, występuje po 17.–18. roku życia. Towarzyszy jej duży ból, szczególnie w okolicy międzyłopatkowej i lędźwiowej, pojawia się częściowe wyrównanie powierzchni blaszek granicznych, duża sklerotyzacja trzonów kręgowych, guzki Schmorla, a w następstwie dużych zniekształceń krzywizn kręgosłupa i wtórnych przeciążeń obserwuje się zmiany o charakterze zwyrodnieniowo–wytwórczym odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Spada wydolność fizyczna i oddechowa. Jak rozpoznaje się chorobę Scheuermanna? W diagnostyce choroby Scheuermanna wykorzystuje się zdjęcia radiologiczne całego kręgosłupa, odcinków piersiowego i lędźwiowego (w tym test Rissera który pozwala określić wiek szkieletowy kręgosłupa), badanie MRI (rezonans magnetyczny), scyntygrafię kości, testy kliniczne, pomiar goniometryczny ruchomości kręgosłupa oraz testy sprawności układu oddechowego, np. spirometrię. Wcześnie zdiagnozowany zespół Scheuermanna kwalifikuje się do leczenia zachowawczego, które ma zmniejszyć tempo narastania powstającej deformacji, zmniejszyć ból, zapobiegać konsekwencjom pogłębiającej się kifozy. Jak wyglądają leczenie i rehabilitacja w chorobie Scheuermanna? Czy pogłębioną kifozę da się wyleczyć? Niestety jest to przypadłość nieuleczalna, ale przy prawidłowej terapii można z nią sprawnie funkcjonować. W leczeniu zachowawczym choroby Scheuermanna wykonywane są zabiegi leczenia ruchem (kinezyterapeutyczne) w pozycjach odciążających kręgosłup, fizykoterapia (elektrostymulacja, pole magnetyczne, hydroterapia, światłolecznictwo, krioterapia), masaż, gorsetowanie, a także stosowanie krótkoterminowo niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Istotna jest aktywność fizyczna nastawiona na zwiększenie ruchomości kręgosłupa i kształtująca postawę. Późno zdiagnozowana, nieleczona czy pozbawiona prawidłowej rehabilitacji młodzieńcza kifoza piersiowa prowadzi do występowania wczesnych zmian zwyrodnieniowych klatki piersiowej i kręgosłupa. Stosuje się wówczas głównie gorsetowanie, a w przypadkach, gdzie nie następuje żadna poprawa przy leczeniu zachowawczym lub pojawia się gwałtowne pogorszenie stanu zdrowia, zalecana jest operacja. W chorobie Scheuermanna u osoób dorosłych do leczenia operacyjnego kwalifikuje się pacjentów z objawami neurologicznymi. Leczenia operacyjnego nie stosuje się natomiast u pacjentów, u których nie zakończył się proces kostnienia kręgosłupa. Choroba Scheuermanna – ćwiczenia i ich przykłady Kifoza młodzieńcza i jej leczenie to duże wyzwanie dla fizjoterapeuty, który prowadzi terapię zarówno w gabinecie, jak i udziela pełnego instruktażu, według którego młody pacjent może ćwiczyć w domu. Do stosowanych przez specjalistę procedur zaliczamy ćwiczenia: rozciągające mięśnie przykurczone i wzmacniające mięśnie osłabione, które mają przywrócić równowagę mięśniową, izometryczne wykonywane w ortezie czy gorsecie, wzmacniające grzbiet i tułów, mięśnie karku, prostowniki grzbietu, mięśnie brzucha, przywodziciele biodra, rotatory zewnętrzne, antygrawitacyjne, elongacyjne, korygujące postawę, zwiększające zakres ruchu zarówno kręgosłupa jak i stawów obwodowych, oddechowe, basen. Przykłady ćwiczeń: Stajemy plecami do ściany, ręce skrzyżowane na klatce piersiowej, między plecy a ścianę wkładamy piłkę tenisową (z jednej strony kręgosłupa) – wykonując lekkie przysiady, masujemy mięśnie wzdłuż kręgosłupa. Przekładamy piłkę na drugą stronę i powtarzamy czynność. W pozycji stojącej zaplatamy dłonie na karku, łokcie z przodu złączone ze sobą. Napinamy brzuch i wykonujemy wyprost głowy (zgięcie do tyłu) do momentu spojrzenia na sufit. Odcinek lędźwiowy kręgosłupa nie porusza się. Leżenie na brzuchu, ręce wyprostowane nad głową. W dłoniach trzymamy piłkę, na którą naciskamy, trzymając proste łokcie i patrząc w podłogę. Powtarzamy 10 razy. Klęk podparty, kładziemy ręce na ręczniku i przesuwamy je do przodu poza linię barków, robiąc skłon i pozostawiając nogi zgięte w kolanach do 90 st. Siad skrzyżny, plecy wyprostowane, w jednej ręce trzymamy mały przedmiot, przekładamy go za plecami do drugiej ręki, ściągając łopatki i nie pochylając tułowia w przód. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Guzy, stłuczenia i siniaki – co na nie stosować? Guzy, stłuczenia, siniaki i obrzęki – jakie środki warto mieć pod ręką, aby urazy goiły się szybciej? Podpowiadamy. Makrogole – czym są? Działanie przeczyszczające, zastosowanie, przeciwwskazania Makrogole to dobrze tolerowane i bezpieczne w stosowaniu preparaty, które wykorzystuje się w przypadku zaparć zarówno tych długotrwałych, jak i sporadycznych. Powodują zwiększenie objętości płynów w świetle jelit oraz wywołują działanie przeczyszczające. Czy kobiety w ciąży i dzieci mogą stosować makrogole, jakie są skutki uboczne zażywania tych leków, a także jak długo może być prowadzona terapia z wykorzystaniem PEG? Oparzenie meduzy – co robić? Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą. DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze? Bezpieczeństwo sprayu na owady DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie. Działanie tego preparatu polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Jak poprawnie stosować DEET, czy dzieci i kobiety w ciąży mogą bezpiecznie z niego korzystać i czy DEET na komary może być szkodliwy dla zdrowia? Zastrzyki z kwasu hialuronowego – czym są iniekcje dostawowe i kiedy należy je stosować? W niechirurgicznym leczeniu artrozy i chorób chrząstki stawowej stosowana jest dostawowa suplementacja kwasu hialuronowego (HA), czyli wiskosuplementacja. Zazwyczaj iniekcje dostawowe dotyczą stawów kolanowego oraz biodrowego. W aptekach oraz przychodniach dostępne są liczne preparaty do wiskosuplementacji kwasem hialuronowym. Produkty te różnią się usieciowaniem oraz masą cząsteczkową HA. Który preparat wybrać, jaka jest różnica między zastrzykami z kwasem hialuronowym a preparatami zawierającymi kolagen? Jak złagodzić ból pleców? Domowe sposoby i leki apteczne Ból pleców może dotyczyć każdego odcinka kręgosłupa, jednak zazwyczaj występuje ból krzyża, który pojawia się w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zakłada się, że w populacji do 40 roku życia ponad 70% osób cierpiało na ból krzyża, natomiast drugiego najczęściej występującego bólu pleców – w odcinku szyjnym doświadczyła minimum połowa populacji. Jak poradzić sobie z bólem pleców, jakie leki wybrać i które z domowych sposobów mogą uśmierzyć ból? Co na alergię? Skuteczne leki i domowe sposoby na alergię Alergia może dotyczyć niemowlaka, dziecka i osoby dorosłej. Niestety problem ten doskwiera coraz większej ilości osób na całym świecie. Lekceważenie objawów alergii może doprowadzić do groźnych komplikacji, takich jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wsparcie w leczeniu alergii mogą stanowić metody naturalne oraz wypracowanie schematu zachowań ograniczających kontakt z alergenami. Dostępne są również leki i preparaty na alergię, które można kupić w aptece także bez recepty. Stosowane właściwie, czyli konsekwentnie i zgodnie z zaleceniami, mogą pomóc zwalczyć dokuczliwe objawy alergii. Apteczne testy do wykrywania zakażenia Helicobacter pylori z kału i krwi Zakażenie Helicobacter pylori jest często diagnozowaną infekcją przewodu pokarmowego, która jednak w niewielkim procencie przypadków daje objawy, takie jak ból nadbrzusza, nudności czy wymioty. Diagnozę stawia się najczęściej na podstawie wyniku testu ureazowego, dla którego alternatywą od pewnego czasu są domowe testy na obecność zakażenia h. pylori z krwi lub kału. Czy są one wiarygodne, jak je przeprowadzić i jak interpretować ich wynik? Objawy Choroby Scheuermanna. Charakterystyczne dla choroby są tzw. plecy okrągłe, a w zaawansowanym stadium choroby tzw. garb. Widoczne jest też pochylenie barków do przodu, pogłębione wygięcie kręgosłupa ku przodowi w części lędźwiowej. Dziecku może doskwierać ból przy dłuższym utrzymywaniu jednej pozycji oraz przy jej
Choroba Scheuermanna najczęściej występuje w odcinku piersiowym. Najprawdopodobniej związana jest z zaburzeniem ukrwienia kręgów, które doprowadza do nieprawidłowego ich kształtu. Trzon kręgu przyjmuje postać klina, co powoduje charakterystyczne zwiększenie kifozy piersiowej. Takie zaburzenie rozwija się w okresie wzrostu młodego człowieka i tak naprawdę nie mamy możliwości zatrzymania tego procesu. Nie jesteśmy pewni w 100%, dlaczego dochodzi do niedokrwienia kręgu. Z pewnością istotny jest tu czynnik genetyczny, a także prawdopodobnie przeciążenia i urazy. Choroba Scheuermanna może spowodować wiele wtórnych zmian w obrębie kręgosłupa, z którymi możemy walczyć podczas długoterminowej rehabilitacji. Czy choroba Scheuermanna zawsze wymaga leczenia? Zanim przejdziemy do głównego tematu dzisiejszego wpisu, czyli rehabilitacji, chciałabym poruszyć jeden ważny aspekt. Nie zawsze choroba Scheuermanna wymaga leczenia. W przypadku wielu pacjentów przebiega ona bezobjawowo, czyli nie doprowadza do zwiększenia kifozy piersiowej i deformacji kręgosłupa, a co najważniejsze nie powoduje bólu. U takich osób dochodzi do zaburzeń w ukrwieniu kręgu, niemniej jednak zmiany są nieduże, a kręgosłup bez problemu radzi sobie z nieznaczną zmianą kształtu kręgów. Pacjenci często przypadkowo dopiero w życiu dorosłym dowiadują się, że przeszli chorobę Scheuermanna w dzieciństwie. Pozostawia ona bowiem pewne ślady w kręgosłupie widoczne w różnorodnych badaniach obrazowych. Jednym z nich są charakterystyczne guzki Schmorla. Podsumowując, diagnoza choroby Scheuermanna nie zawsze powinna być powodem do zmartwienia, ponieważ nie wpływa na funkcjonowania kręgosłupa. Niemniej jednak, jeśli cierpicie z powodu dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego, piersiowego lub lędźwiowego w wieku dorosłym i stwierdzono u Was przebytego Scheuermanna w dzieciństwie, najlepiej skonsultować problem z lekarzem lub fizjoterapeutą. W czasie badania funkcjonalnego specjalista oceni ruchomość kręgosłupa, jego krzywizny, napięcie okolicznych tkanek, a także przeanalizuje wszelkie jego dysfunkcje. Dzięki takiej ocenie możemy stwierdzić, czy przebyta choroba spowodowała uszkodzenia i jaki ma wpływ na dolegliwości bólowe w życiu dorosłym. W przypadku dzieci, u których stwierdzono Scheuermanna, kontakt z fizjoterapeutą jest niezbędny. Szczególnie jeśli młody człowiek zgłasza ból kręgosłupa. Dolegliwości zazwyczaj pojawiają się w okresie rozwoju kośćca, kiedy dochodzi do niedokrwienia kręgu i sklinowacenia kręgów. W miarę wzrostu dziecka często rodzice zauważają także zmianę wyglądu kręgosłupa. Kifoza piersiowa staje się bardziej zarysowana, a młody człowiek zaczyna się garbić. Często rodzice są zaniepokojeni, ponieważ dziecko nie reaguje na polecenie wyprostowania pleców. Taka trudność wynika z faktu, że kręgosłup staje się sztywny, co uniemożliwia skorygowanie postawy. Często próba siedzenia prosto powoduje również ból, dlatego dziecko podświadomie przyjmuje pozycję zgarbioną. W przypadku młodych ludzi rehabilitację należy rozpocząć jak najszybciej przed zakończeniem wzrostu kostnego. Tylko w tym czasie możemy wpływać na kształt pleców, co zapobiega dolegliwościom bólowym w przyszłości. Warto wiedzieć, że choroba Scheuermanna może wtórnie doprowadzać do szybszych zmian zwyrodnieniowych stawów kręgosłupa, a także do uszkodzeń dysków międzykręgowych. Niestety bardzo często młodzi ludzie zgłaszają się do nas dopiero w wieku 18-20 lat, kiedy kręgosłup jest już ukształtowany. Pamiętajcie zatem, że leczenie choroby Scheuermanna w przypadku dzieci jest czymś bardzo istotnym, co pozwoli im na lepsze funkcjonowanie w przyszłości. Leczenie choroby Scheuermanna u dzieci W przypadku dzieci nasze działania rehabilitacyjne zależą od kilku czynników. Po pierwsze, każdy młody człowiek doświadcza innych dolegliwości bólowych. Nasilenie objawów może być skrajnie różne. U niektórych ból jest tak silny, że istotnie wpływa na codzienne funkcjonowanie. Inne dzieci nie odczuwają praktycznie żadnych dolegliwości, a problemem jest tylko zwiększona kifoza piersiowa. W przypadku dzieci, które zmagają się z bólem, nasze początkowe działania mają za zadanie złagodzenie dolegliwości, co ułatwi wykonywanie różnorodnych form ćwiczeń. W tym celu wyprowadzamy zatem techniki tkanek miękkich, które powodują rozluźnienie napiętych i bolesnych mięśni. Dodatkowo możemy wykorzystać zabiegi fizykoterapeutyczne lub okłady z lekiem przeciwzapalnym. Często spotykam sytuacje, gdzie młodzi pacjenci próbują wykonywać różnorodne ćwiczenia znalezione przez rodziców w Internecie. Niestety zbyt agresywne ruchy w czasie zaostrzenia bólu powodują jeszcze większe nasilenie dolegliwości, co wywołuje zniechęcenie u dziecka. Istotny jest zatem bardzo staranny dobór ćwiczeń dostosowany do danego przypadku. W pierwszym etapie czasami są to bardzo proste naprzemienne zgięcia i wyprosty kręgosłupa piersiowego bez prowokowania bólu. Praca manualna nad ruchomością odcinka piersiowego W trakcie rehabilitacji uczymy młodego człowieka jak siedzieć, w jakich pozycjach odpoczywać, a także jakie sporty warto uprawiać. Pomocne mogą okazać się ćwiczenia w basenie, w czasie których dochodzi do odciążenia struktur kostnych, zmniejszenia napięcia mięśniowego, co daje możliwość bezbolesnego ruchu i lepszego odżywienia kręgosłupa. Często dostaje zapytania od pacjentów, jakie sporty poza pływaniem są dozwolone? Niestety odpowiedź nie jest prosta i zależy od konkretnego przypadku, a w szczególności od wielkości zmian w kręgosłupie. Zazwyczaj największym zagrożeniem są sporty siłowe, w których wykorzystywane jest obciążenia zewnętrzne. Warto zatem skonsultować przypadek i razem z rehabilitantem dobrać odpowiednie aktywności. Głównym zadaniem rehabilitacji jest także poprawa ruchomości kręgosłupa w kierunku wyprostu. Zwróćcie uwagę, że klinowaty kształt kręgów piersiowych powoduje zwiększenie kifozy piersiowej i ustawienie kręgosłupa w zgięciu. Najczęściej kręgosłup staje się sztywny, a stawy międzykręgowe nie mają możliwości prawidłowej pracy. Wykorzystujemy tu zatem specjalistyczne techniki manualne. Bardzo pomocne okazują się techniki mobilizacyjne kręgosłupa, po których automatycznie młody człowiek będzie odczuwał większą swobodę ruchu i zmniejszenie dolegliwości. Kolejny istotny element to ćwiczenia domowe, które powinny być codzienną rutyną. Kręgosłup piersiowy jest z natury dość sztywną konstrukcją, ponieważ posiada żebra. Choroba Scheuermanna powoduje dodatkowe usztywnienia, dlatego regularna praca w domu jest czymś niezbędnym. W kolejnym etapie wprowadzamy ćwiczenia wzmacniające gorset mięśniowy, które zabezpieczą kręgosłup i wzmocnią osłabione chorobą mięśnie. W trakcie rehabilitacji dodatkowo oceniamy także inne elementy narządu ruchu. Zwiększona kifoza piersiowa wpływa praktycznie na cały narząd ruchu. Dochodzi do przykurczu mięśni znajdujących się na przedniej stronie klatki piersiowej. Najczęściej plecy stają się wklęsło-wypukłe, czyli poza zaokrąglonym odcinkiem piersiowym będziemy mieli do czynienia ze zwiększoną lordozą lędźwiową. W konsekwencji miednica ustawia się w przodopochyleniu, a biodra w rotacji wewnętrznej. W czasie rehabilitacji wprowadzamy zatem ćwiczenia uelastyczniające stawy biodrowe, a także korygujące ustawienie kolan i stóp. Leczenie choroby Scheuermanna u dorosłych Rehabilitacja osób dorosłych, które przeszły Scheuermanna w dzieciństwie jest zależna od wielu czynników. Choroba może doprowadzić do wielu trwałych zmian w narządzie ruchu. Najczęściej pacjenci dorośli cierpią z powodu bólu szczytu kifozy piersiowej, czyli miejsca, gdzie kręgosłup jest najbardziej wygięty w stronę tylną. W obrazie rezonansu magnetycznego możemy zauważyć uszkodzenia dysków międzykręgowych, a także zmiany zwyrodnieniowe stawów kręgosłupa. W poważniejszych przypadkach w wyniku deformacji dochodzi do ucisku korzeni nerwowych i szeregu objawów neurologicznych. Najbardziej niepokojące to tzw. czerwone flagi, o których przeczytacie w moim wcześniejszym artykule. Leczenie choroby Scheuermanna u osób dorosłych zależy zatem od rodzaju objawów. Jeśli występuje ucisk na korzenie nerwowe, a pacjent odczuwa ból promieniujący w stronę żeber, w początkowym etapie wprowadzamy techniki, których celem jest odbarczenie uciskanych nerwów. W przypadku zmian zwyrodnieniowych wykonujemy techniki mobilizacyjne, mające za zadanie przywrócenie ruchomości na danym segmencie kręgosłupa. Jeśli największym problemem pacjenta jest tylko ból i uczucie sztywności odcinka piersiowego, mamy do dyspozycji wiele różnorodnych technik tkanek miękkich np. metodę manipulacji powięziowych, która przynosi bardzo dobre efekty. Dodatkowo pacjent wykonuje techniki mobilizacyjne kręgosłupa w domu np. leżenie na zwiniętym ręczniku. Pomocna może okazać się także mata z kolcami i automasaże napiętych mięśni za pomocą baniek chińskich, czy małej twardej piłeczki. Bardzo istotna jest także praca nad tkankami miękkimi położonymi z przodu naszego ciała. Pracujemy nadnapięciem przepony, mięśni piersiowych i zginaczami stawu biodrowego. Nie zapominamy także o napięciach w obrębie łopatek i całego kompleksu barkowego. Sztywność odcinka piersiowego może doprowadzić do bólu i schorzeń różnych elementów narządu ruchu. Często wieloletnie zaburzenia powodują bóle odcinka szyjnego lub lędźwiowego, a także dysfunkcje obręczy barkowej. Zachęcam do zapoznania się z moim kolejnym artykułem, w którym tłumaczę, dlaczego pacjenci ze zwiększoną kifozą piersiową mogą czuć dyskomfort podczas spania na niższych poduszkach ortopedycznych.
Osocze bogatopłytkowe (ang. Platelet Rich Plasma, PRP) to autologiczny koncentrat płytek krwi zawieszonych w niewielkiej ilości osocza. Zawiesinę otrzymuje się poprzez izolację i zagęszczenie osocza z krwi pobranej od pacjenta. Istotą działania PRP jest uwolnienie czynników wzrostu, które wspomagają wzrost nowych komórek i
Przejrzałe warzywa, opadłe owoce czy suche i twarde pieczywo można uznać za bezpieczne tylko wtedy, gdy nie noszą oznak pleśni. Żołędzie – podobnie jak liście i dębowe gałązki, tak i żołędzie są dla kur zwyczajnie toksyczne i należy ich unikać. Zawierają szkodliwe dla zwierząt taniny i nie powinny być składnikiem ich diety.3EULc. 44 176 235 175 479 397 354 124 44