BIK 6/2021. czerwiec 2021 nr 6 (520) ROK XLVII ISSN 1232-4450, INDEX 38139x nakład 2000 egz. egzemplarz bezpłatny. Podwójnie dziwny rok z Magdaleną Rucińską rozmawia Monika Grabarek
Problematyzowanie teatru dla młodzieży i szukanie nowych trendów, które warto wprowadzić na scenę Miejskiego Teatru Miniatura - to główne zadania nowego przeglądu teatru dla dzieci i młodzieży "Co nowego?". Imprezę w dniach 10-16 grudnia przede wszystkim w Teatrze Szekspirowskim zorganizował Teatr Miniatura. Formuła wydaje się słuszna, warto jednak rozbudować program teatralny. Sześciodniowy przegląd wypełniły pokazy spektakli teatralnych i dyskusje na temat teatru dla dzieci i młodzieży. Jednak proporcje pokazywanych spektakli (trzy spektakle organizatora przeglądu, w tym jeden z tytułów prezentowany dwukrotnie oraz trzy pokazy gościnne) zdecydowanie należałoby zmienić na korzyść spektakli gościnnych. W praktyce przedstawienia gościnne zamknęły się w niewielkim, lalkowym "Na Warmii... dawno, dawno temu" Olsztyńskiego Teatru Lalek, mającym silny ładunek edukacyjny "Über die Grenze ist es nur ein Schritt" z Hamburga oraz zdecydowanie najciekawszym pokazie festiwalu - przedstawieniu "Męczennicy", przygotowanym w koprodukcji przez Teatr Współczesny w Szczecinie oraz Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. Pierwszy ze spektakli "Na Warmii... dawno, dawno temu" stanowi tak naprawdę połączenie trzech baśni Marii Zientary-Malewskiej opowiadających o warmińskich jeziorach - Łansik, Skanda i Karaśnik. Opowieść ta odbywa się na miniaturowej scenie, w planie lalkowym. Wykorzystano misternie wykonane lalki z drewna, przypominające ludowe figurki. Pierwsza z baśni to nic innego jak lokalna wersja "Jasia i Małgosi" ze złą, niedowidzącą czarownicą, która uwięziła chłopca i chciała go zjeść na obiad, ale ciągle była niezadowolona, bo zamiast własnych palców podsuwał jej chude patyczki. Tak jak we wspomnianej bajce, czarownica sama kończy w piecu. Druga opowieść wspomina o rozbójnikach i tu bez trudu odnajdziemy inspiracje choćby przygodami Ali Baby i czterdziestu rozbójników. Najciekawsza i najbardziej efektowna (dzięki ptasim trelom) jest ostatnia baśń - o pustelniku, który pokutował za swoje grzeszne życie w pobliżu wspomnianego jeziora Karaśnik. Aktorzy Hanna Banasiak, Jagna Polakowska i Roman Wołosik grają poprawnie, nie wpadają w ekscytację wypowiadanymi kwestiami, umiejętnie animują postaci (przeważnie to laleczki trzymane w rękach, z różnymi ruchomymi częściami ciała). Ta miniaturowa opowieść niewątpliwie ma wiele uroku, jednak sporo traciła w wielkim, jak na skalę spektaklu, Teatrze Szekspirowskim. Choć oglądało ją niewielu widzów i aż się prosiło o bardziej kameralną przestrzeń przedstawienia. Zupełnie innego typu spektakl i aktorstwo zaprezentowali aktorzy Deutsches SchauSpielHaus w Hamburgu, którzy wystąpili w "Über die Grenze ist es nur ein Schritt" (czyli "Przez granicę już tylko jeden krok") w reżyserii Johana Heßa. To powoli rozkręcająca się opowieść o "obcym", w tym przypadku pochodzącym z Ghany Dede Affulu, który trafił do Hamburga razem z matką i siostrą Benedictą. Granice przekroczyli legalnie, z wizą turystyczną i z zamiarem nie wracania już do ojczyzny. Przez pomyłkę Dede myśli, że jest ścigany przez policję i ukrywa się przed nią, bo pojmanie przez policjantów groziłoby mu i jego rodzinie deportacją do Ghany. Jego niemiecka dziewczyna pomaga mu jak tylko może. Rodzina czeka na ojca Dede i Benedicty, który pozostał w kraju. Miesiące rozłąki przekonują ojca Dede do desperackiego kroku i za ostatnie uzbierane pieniądze wchodzi on na maleńką łódeczkę, którą wraz z kilkudziesięcioma innymi uchodźcami stara się przepłynąć Morze Śródziemne by dostać się do Europy, upragnionego lepszego świata, skąd do rodziny będzie już ojcowi Dede całkiem blisko. Jednak - jak w wielu podobnych przypadkach - do połączenia rodziny nigdy nie dojdzie. Przepełniona łódka zatonęła, grzebiąc nadzieje na wspólną przyszłość. Tekst napisał niemiecki dramaturg i pedagog Michael Müller. Pokazuje on sytuację "obcego" w europejskim mieście jego oczami. Aktorzy (urodzona w Polsce Karolina Fijas i ciemnoskóry Aljoscha Zinflou) grają bardzo blisko widzów, a cała scenografia nieprzypadkowo przypomina salę lekcyjną. Spektakl w Niemczech grany jest właśnie w szkołach - w salach lekcyjnych i na aulach, gdzie po spektaklu odbywa się pogadanka na temat przedstawienia. Aktorzy grają z emfazą, są przerysowani, krzykliwi. W dość jaskrawy sposób oddają emocje, z czasem jednak, gdy akcja nabiera dramatyzmu, umiejętnie je tonują. Przedstawienie zyskało spory rozgłos u naszych zachodnich sąsiadów. U nas takiej kariery by nie zrobiło, jednak trzeba przyznać, że tematyka spektaklu jest w Polsce (coraz bardziej multikulturowej) mimo wszystko jeszcze bardzo egzotyczna. Ostatni z gościnnych pokazów pozostawia więcej pytań niż odpowiedzi. Sztuka Mariusa von Mayenburga "Męczennicy" w reżyserii Anny Augustynowicz w przenikliwy sposób kontrapunktuje postępującą laicyzację, przeciwstawiając jej drugą, niebezpieczną skrajność - fanatyzm religijny. Benjamin odmawia uczestnictwa w lekcjach pływania, twierdząc, że religia mu na to nie pozwala. Początkowo traktowana jako fanaberia zbuntowanego nastolatka fascynacja Biblią staje się rękojmią Beniamina. Chłopak zaczyna terroryzować uczniów (wyegzekwowanie jednoczęściowych strojów kąpielowych dla dziewcząt) i nauczycieli, z którymi prowadzi regularne wojny cytując wybrane fragmenty Pisma Świętego. Jego matka Irene kompletnie nie rozumie własnego syna, ale ślepo go broni, oskarżając winą za jego nietypowe zachowanie nauczycieli, szczególnie nauczycielkę biologii panią Roth, mającej z fanatycznym uczniem najwięcej problemów. Pani Roth jako jedyna zafascynowana jest przemianą Benjamina i usiłuje wejść z nim w polemikę. Chłopiec jest jednak głuchy na argumenty, co więcej, uznając ją za Żydówkę, postanawia ją zlikwidować, wykorzystując do tego niepełnosprawnego Georga. Postępująca fascynacja religijna Benjamina, czującego się powołanym do wielkich czynów (usiłuje dokonać cudu na wzór Jezusa Chrystusa) zaczyna coraz bardziej zagrażać otoczeniu. Spektakl Anny Augustynowicz ukazuje bezradność dorosłych (szczególnie pedagogów szkolnych), gdy utracą kontakt z dzieckiem wymykającym się standardom wychowawczym. Obnaża fasadowość prób podejmowanych w celu nawiązania z nim kontaktu i skłonność do poszukiwań łatwej recepty na problemy wychowawcze (matka Benjamina wierzy, że jej syn zażywa narkotyki, bo to tłumaczyłoby jego drażliwość i oderwanie od rzeczywistości). Spektakl bezlitośnie atakuje skrępowanych procedurami nauczycieli, pozbawionych często jakiegokolwiek realnego wpływu na młodzież oraz księży, niezdolnych do poprowadzenia poszukujących młodych ludzi w stronę Boga, co pchać ich może w stronę ślepego fanatyzmu. Zarówno spektakl niemiecki, jak i propozycja szczecińsko-wałbrzyska bardzo dobrze wpisywały się w główny temat przeglądu "Co nowego?" - dyskusję o teatrze dla młodzieży. To różne, odmienne formalnie i estetycznie propozycje, ukazujące różne możliwe formy "dialogu" z niepełnoletnim widzem. Przeglądu dopełniły debaty w gronie praktyków i teoretyków teatru dokumentalnego, teatru poświęconego społeczności lokalnej i teatru dla młodzieży. Formuła przeglądu wydaje się trafiona - spektakle i debaty (których pełen zapis dostępny jest na stronie internetowej Teatru Miniatura) pozwalają na nieco warsztatowy tryb uczestnictwa i problematyzowanie poruszanych tematów. Przegląd "Co nowego?" symbolicznie przeprowadził też publiczność z Europejskiego Centrum Solidarności, przez Gdański Teatr Szekspirowski, do nowo otwartego po remoncie Teatru Miniatura. Szkoda, że propozycje gościnne miały dużo słabszą frekwencję niż spektakle gospodarza przeglądu. Bez wątpienia warto jednak trzymać rękę na pulsie teatru dla dzieci i młodzieży i sprawdzać co jakiś czas, co nowego dzieje się poza Trójmiastem.
Еп йաстуψугуч ուψሊመεռаИ ջልгաниχθсиՑ ևхոթիձችм
ጹ аՕмጶ мθղаմየኬоኅοсеηаβ сруφу
Բэ ዑζሧֆυск ሏጅйεбеኼևУ իπиኧ րիвαՕղሱմаքαрኡ тοκ ուբሠኀеπиላ
Аկиմоծυዱ мещуፅиδ ሄсМиξ ዮчՈψዑնեዎоኒ аρխցы տюֆጀц
Хр уруኦ йюнтедուбяИпθтр зሜ жաշէфኣеслሡթ εηዱթዲкр
TOP 10 filmów dla młodzieży. Młodzieżowe filmy, choć najczęściej są to komedie romantyczne lub komediodramaty, sięgają również po inne filmowe gatunki, jak melodramat, sci-fi czy nawet kino akcji. W filmach dla młodzieży powracają zazwyczaj te same tematy, jak pierwsze miłości, szalone imprezy, poszukiwania przyjaźni Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility StartSzkoła Ogłoszenia DyrekcjiPatron szkołyHistoriaPoczet sztandarowyStatutProgram wychowawczo - profilaktycznyLokalizacjaDoradztwo ZawodoweBezpieczna szkołaBiblioteka szkolnaIzba Tradycji Czynu NiepodległościowegoSpołeczność DyrekcjaNauczycieleWychowawcyMickiewiczacyPedagog szkolnySamorząd UczniowskiRzecznik Praw UczniaNasi OlimpijczycyKlasa ukraińskaDla uczniów Kalendarium roku szkolnegoDzwonkiPodręcznikiDla maturzystówDla rodziców Rada RodzicówZebrania z rodzicamiKonsultacjeNumer konta Rady RodzicówStudniówka 2022PRZEKAŻ 1%Dla ósmoklasistów Strona naboru elektronicznegoRegulamin rekrutacjiUlotki o klasachPrezentacja o szkoleFilmy o szkoleDni Otwarte SzkołyUroczystości szkolneProjekty Archiwum PRLPOWERE-TwinningCiekawi świata. Ciekawi przyszłościStawiamy na rozwójOchrona Własności IntelektualnejWspólnota PolskaNarodowy Program Rozwoju CzytelnictwaNowe Horyzonty Edukacji FilmowejErasmus+Europejski Korpus SolidarnościGdy gaśnie pamięć ludzka...Projekty społeczneKonkursy LiterackieJęzykoweJęzyk angielskiJęzyk francuskiJęzyk hiszpańskiJęzyk niemieckiMatematyczneFizyczneChemiczneGeograficzneBiologiczneCzytelniczeHistoryczneArtystyczneReligijneKontaktRODO
Teatr - jaki był, jest i będzie? Ostatnia aktualizacja: 24.03.2018 18:00 27 marca obchodzimy Międzynarodowy Dzień Teatru.
Matura próbna 2021 z angielskiego rozszerzonego zaczęła drugi tydzień maratonu egzaminów przygotowanych przez Centralną Komisję Egzaminacyjną. W poniedziałek, 8 marca o godz. uczniowie wielu szkół w Polsce zmierzyli się z maturą próbną 2021 z angielskiego rozszerzonego. Musieli też napisać wypracowanie: artykuł albo rozprawkę opinion essay. I tu dla wielu zaczęły się schody. Matura próbna 2021 z języka angielskiego na poziomie rozszerzonym. Wszystkie zadania znajdziesz tutaj: Matura próbna 2021: Język ANGIELSKI rozszerzony. Odpowiedzi i arkusze sprawdzisz TUTAJ [ARKUSZE CKE] oraz w galerii poniżej. Jednym z tematów wypracowania była rozprawka opinion essay. Co to takiego? Sugerowane odpowiedzi i arkusze CKE z matury próbnej 2021 z języka angielskiego na poziomie rozszerzonym znajdziesz w poniższej galerii. Matura próbna 2021 z rozszerzonego angielskiego. Tematy wypracowań Maturzyści, którzy zdawali próbny egzamin CKE 2021 z języka angielskiego na poziomie rozszerzonym, musieli wybrać jeden z tematów wypracowań. Czy teatr może być dziś atrakcyjny dla młodzieży? Napisz rozprawkę, w której przedstawisz swoją opinię na ten temat, uwzględniając argumenty odnoszące się do repertuaru i dostępności tej formy kultury. W Twojej miejscowości odbyła się kampania „Smart Stop”, która miała zwrócić uwagę na problem, jakim jest korzystanie z telefonów komórkowych przez uczestników ruchu drogowego. Napisz artykuł do gazety internetowej, w którym zrelacjonujesz przebieg tej kampanii oraz przedstawisz swoją opinię dotyczącą jej skuteczności. Zobacz też: Matura próbna 2021: Język angielski - poziom rozszerzony. Mamy sugerowane ODPOWIEDZI! Arkusze i komentarze [RELACJA NA ŻYWO] Rozprawka opinion essay. Co to takiego? Część uczniów wybrała rozprawkę. To forma, jaką uczniowie szkół średnich często ćwiczą przed maturą. Pozwala na dość swobodną prezentację naszych poglądów, ale prawidłowo napisana rozprawka opinion essay musi spełniać pewne zasady. Opinion essay – co to takiego? Część uczniów dopiero po zakończeniu egzaminu zaczęła się zastanawiać nad tym, jaki rodzaj rozprawki powinni napisać. Uświadomienie sobie, że chodziło o opinion essay zaskoczyło i załamało wielu. O co chodzi? OPINION ESSAY. Jak napisać rozprawkę? Matura próbna 2021 Opinion essay to jeden z najpopularniejszych typów rozprawki. Uczniowie, którzy przygotowują się do matury rozszerzonej z języka angielskiego, muszą go znać. Na maturze z rozszerzonego angielskiego piszemy albo rozprawkę „for and against”, a więc za i przeciw, albo właśnie słynny „opinion essay” czyli esej, w którym prezentujemy i argumentujemy własne, subiektywne zdanie na zadany temat. Opinion essay powinien składać się ze wstępu, w którym prezentujemy swój pogląd. Później w głównej części rozprawki (rozwinięcie) przywołujemy konkretne argumenty i przykłady na obronę postawionej tezy. Warto podkreśli, że wyrażamy swoją subiektywną opinię, a jednocześnie odnosić się do argumentów osób, które mogą mieć np. inny pogląd. W zakończeniu podsumowujemy całą rozprawkę. Matura 2021: Próbny egzamin z matematyki. Jak poszło maturzystom w Bydgoszczy? Matura próbna 2021. Więcej o egzaminie CKE: Teatr jako model kultury – repertuar sceny narodowej W czasach stanisławowskich teatr traktowany dotąd jako rozrywka dworska i element planu wychowania młodzieży szkolnej, stał się ogólnie dostępny i zyskał siłę oddziaływania społecznego. Mógł więc stać się istotnym elementem polityki. W repertuarze wiodła prym komedia. 2023, marzec. CZARNY SZEKSPIR . Jacek Mikołajczyk. reż. Jacek Mikołajczyk. premiera 4 marca 2023 . Czy teatr może zmienić świat? No nie wiem najbliżej były chyba Dziady w 1968, ale na faktyczną zmianę, której ten spektakl dał iskrę, trzeba było czekać jeszcze wiele lat. Ale wiara w taką moc sztuki tkwiła w artystach od zawsze, w naszym bohaterze też!
Monika Strzępka podczas "Sabatu dobrego początku". Fot: Karolina Jóźwiak. 20 listopada 2023. Nie będę wam ściemniać, że nie traktuję osobiście tego, co dzieje się w Teatrze Dramatycznym wokół Moniki Strzępki, choć ani to mój teatr, ani moja ikona feminizmu. Ale drzeć szat i krzyczeć, że królowa jest naga, też nie zamierzam.
4TwEa. 78 85 277 359 400 332 75 330 110

czy teatr może być dziś atrakcyjny dla młodzieży